MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, görevli memura hakaret, 6136 sayılı yasaya aykırılık, trafik güvenliğini tehlikeye sokmak, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması,
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik suç sürüklenen çocuk müdafin temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 12 yaşını doldurup 15 yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçların yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e ve 66/2 maddelerinde belirlenen 4 yıllık olağan dava zamanaşımının, son kesen usulü işlem olan mahkumiyet kararlarının verildiği 22.01.2015 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e, 66/2 ve CMUK.nun 223. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Sanıklar ..., ..., ..., ... haklarında görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafiilerinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Görevi yaptırmamak için direnme suçlarının birden fazla kişi ile birlikte silah yerine geçen saksı ve şişe kullanılarak işlenmesine rağmen sanıklar hakkında TCK.nun 265/3-4 maddelerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar müdafiilerinin suçların sübutuna, usul ve yasaya aykırı kararlar verildiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
III- Sanıklar ... ve ... haklarında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık ... müdafiin ve sanık ..."ın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ... müdafiin ve sanık ..."ın suçların sübutuna, usul ve yasaya aykırı kararlar verildiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
IV- Sanıklar ..., ..., ..., ... haklarında hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafiilerinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen diğer itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında TCK.nun 125/1-3,a. maddesinin uygulanmasıyla belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasından, 5237 sayılı TCK.nun 125/4. Maddesi uyarınca 1/4 arttırım yapılırken hesap hatası sonucu hapis cezasının 1 yıl 9 ay yerine, 2 yıl 4 ay olarak yazılması ve aynı yasanın 43/2. maddesi uyarınca 1/2 arttırım yapılırken 1 yıl 19 ay 15 gün yerine, 3 yıl 6 ay yazılmak suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK.nun 125/4. maddesi uygulamasıyla belirlenen "2 yıl 4 ay" ibaresi çıkarılarak yerine “1 yıl 9 ay” yazılması, TCK.nun 43/2. maddesi uygulamasında da "3 yıl 6 ay" yerine "1 yıl 19 ay 15 gün" yazılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
V- Sanık ... hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Kanunun 19. maddesi ile değişik 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 48/6. maddesindeki “1.00 promilin üzerinde alkollü olduğu tespit edilen sürücüler hakkında ayrıca Türk Ceza Kanunu"nun 179. maddesinin üçüncü fıkrası hükümleri uygulanır.” şeklindeki değişiklikten önce dosya konusu eylemin gerçekleştiği dikkate alındığında, 0.97 promil alkollü araç kullanmanın atılı suçun unsurlarının oluşması için yeterli olmadığı, bunun yanında sanığın dışarıya yansıyan hareketlerinin güvenli araç sürüşü için uygun olmadığının da tespit edilmesi gerektiği, olay tutanağında sanığın alkollü olarak araç kullandığı tespiti yapılmasına rağmen, sonrasında aracı kullanarak gözden kaybolduğu dolayısıyla atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden, sanığın beraatı yerine mahkumiyetine hükmedilmesi,
VI- Sanıklar ... ve ... haklarında 6136 sayılı yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık ... müdafiin ve sanık ..."ın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Olay yerinde ele geçen adli emanetin 2010/269 numarasına kayıtlı 4 adet "MKE 9P" ibareli boş kovanın, 6136 sayılı yasa kapsamında yasak olup olmadığı hususunda aldırılan bir rapor olmadığı belirlenerek yapılan incelemede; suça konu kovanların 6136 sayılı Yasa kapsamında yasak niteliği haiz olup olmadığı hususunun Adli Tıp Kurumu, Emniyet Kriminal veya Jandarma Kriminal Laboratuvarından alınacak rapor ile kesin olarak saptandıktan sonra sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken bu hususta rapor aldırılmadan sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş olması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafiin ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.