Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK"nın 136/1, 31/3, 62, 50/1-a, 50/3, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğun, 07.04.2011 tarihinde işlediği sabit görülen verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan dolayı TCK"nın 136, 31/3, 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Sarıoğlan Asliye Ceza Mahkemesinin 21.03.2012 tarihli, 2011/70 esas, 2012/24 sayılı kararının 03.04.2012 tarihinde kesinleşmesinin ve kesinleşme tarihinden itibaren 3 yıllık denetim süresinin başlamasının ardından, Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.11.2014 tarihli, 2014/263 esas, 2014/675 sayılı kararı ile 11.01.2014 tarihinde işlediği sabit görülen mala zarar verme suçundan dolayı TCK"nın 151/1, 62. maddeleri gereğince iki kez 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükümleri 20.11.2014 tarihinde kesinleşen suça sürüklenen çocuk hakkında, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, suça sürüklenen çocuğun savunması alınıp, 21.03.2012 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Sarıoğlan Asliye Ceza Mahkemesinin 06.05.2015 tarihli, 2015/49 esas, 2015/110 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Suça sürüklenen çocuk ..."un, mağdur ..."e ait bilgisayarda görüp izinsizce kopyasını aldığı mağdurlar ... ve ... kişisel veri niteliğindeki görüntüsünü, mağdurların bilgisi dışında, mağdur ..."in eski erkek arkadaşı ... vermesi biçiminde sübut bulan eyleminin, TCK"nın 136/1. madde ve fıkrasında tanımlanan verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu oluşturduğuna dair yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuğun suçun unsurlarının oluşmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına, erteleme hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilen ve taksitlendirilen adli para cezasının, ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceğine dair ihtarda bulunmak suretiyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/4. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 6 numaralı paragrafındaki, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin suça sürüklenen çocuğa ihtarına,” ibarelerinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.