Dolandırıcılık - iftira - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/37943 Esas 2019/7241 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, iftira
HÜKÜM : Sanık Durdu hakkında: İftira suçundan beraat,
Dolandırıcılık suçundan; TCK 157/1, 53 maddeleri gereği mahkumiyet
Sanık ... hakkında: TCK 157/1, 53, TCK 267/1, 53 maddeleri gereği mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümleri sanıklar tarafından, sanık ... hakkında iftira suçundan kurulan mahkumiyet hükmü sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında iftira suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan itirazların incelenmesinde;
Sanığın ..."nin mobilya dükkanından koltuk takımı alırken mağaza görevlisinin bir anlık yalnız bırakmasından faydalanıp kendi adına düzenlenen senedi eşi ..."ya imzalattığı, sonrasında borcu ödememesi üzerine katılan tarafından başlatılan icra takibinde imzaya itiraz ettiği ve katılan ..."nun imzasını taklit ettiğini iddia ederek 15.01.2009 tarihinde Cumhuriyet savcılığı"na suç duyurusunda bulunduğu, buna istinaden katılan hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan dava açıldığı ve yapılan yargılamada alınan ... Fizik İhtisas Dairesi 23.08.2013 tarihli rapora göre senetteki imzanın ..."ya ait olduğunun tespit edilmesi ile ... hakkında beraat kararı verildiği, sanığın gerçekte karısına ait olduğunu bildiği imzanın katılan tarafından adına atıldığını iddia ederek katılanın hakkında yargılama yapılmasına sebep olup iftira suçunu işlediği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA,
2- Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanunun 9. madde hükümleri karşısında; sanıklara yüklenen "dolandırıcılık" suçunun kanunda gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tâbi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin, suçun işlendiği 27/05/2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış olup, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 25.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.