MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 2. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : ECRİMİSİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinden verilen 7.2.2017 gün ve 29-63 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Dava, bağımsız bölüme yönelik ecrimsil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile toplamda 40.262,20 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan alınmasına, fazlaya ilişkin isteğin reddine karar verilmiş, davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1.b.1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, istinaf başvurusunun reddine ilişkin karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK’nın 362/1. maddesinde ‘’ Bölge adliye mahkemelerinin aşağıdaki kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamaz ‘’, aynı maddenin 1/a bendinde ‘’ Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını ( bu tutar dahil ) geçmeyen davalara ilişkin kararlar ‘’ hükmüne yer verilmiş, 2017 yılı itibarıyla HMK’nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000,00 TL’lik kesinlik sınırı 41.530,00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Somut olayda, kabul edilen miktarın ( 40.262,20 TL ) 2017 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 41.530,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından davalı tarafın temyiz isteminin REDDİNE, 09.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.