Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/13701 Esas 2014/9373 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Erzurum 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2009/535-2013/436

Davacı Sağlık Bakanlığı vekili tarafından, davalı L.. D.. vdl aleyhine 15/12/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından, davalıların Erzurum Nenehatun Kadın Doğum Hastanesi’nde görevli doktor, hemşire ve ebe oldukları, dava dışı kişinin adı geçen hastanede doğum yaptığı ve doğumdan sonra vefat ettiği, ölenin yakınları tarafından davacı bakanlık aleyhine idare mahkemesinde tazminat davası açıldığı, dava sonucunda verilen tazminat hükmünün icra takibine konulduğu ve davacı bakanlığın hak sahiplerine ödeme yaptığı, eldeki dava ile de ölüm olayında kusuru bulunan davalılardan, ödenen miktarın rücuen tahsilini istediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, ceza mahkemesi kararı benimsenerek ölüm olayında davalılardan her birinin 6/8 oranında kusurlu olduğu kabul edilmiş, davacı idare tarafından ödenen tazminatın, davalıların kusuruna isabet eden bölümünün tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Dava rücuen alacak istemine ilişkin olup zararın doğmasına neden olan davalılardan her biri, yalnızca kendi kusuruna isabet eden miktardan sorumludur. Davalıların zararın tamamından müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmaları doğru değildir. Rücuda teselsül olmaz ilkesi uyarınca ve mahkemece de davalılar eşit şekilde kusurlu tutulduklarından, hükmedilen tazminatın davalılardan eşit olarak tahsiline karar verilmelidir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının HUMK"un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle, hüküm fıkrasının 1. Bendinde, 3. Bendinde, 4. Bendinde ve 6. Bendinde yer alan “…müştereken ve müteselsilen olmak mükerrer olmamak kaydı ile …” ifadelerinin silinerek yerlerine “…eşit olarak…” ifadelerinin yazılmasına, davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.