MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstehcenlik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Başka suçtan tutuklu olan sanığın, 10.04.2012 tarihinde tebellüğ ettiği hükmü kanuni bir haftalık süreyi geçirdikten sonra 18.04.2012 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmış ise de; Anayasanın 40/2 ve 5271 sayılı CMK.nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarında, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve başvuru şeklinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği, incelemeye konu hükümde ise temyiz süresinin tebliğden itibaren başlayacağı açıkça yazılması gerektiği halde “Kararı öğrendiği günden itibaren..." denilmek suretiyle sanığın kanun yolu süresinde yanılgıya düşürüldüğü, ayrıca 5271 sayılı CMK.nın 263/1. maddesi uyarınca, başka suçtan tutuklu sanığın bulunduğu ceza infaz kurumu müdürüne beyanda bulunmak veya bu hususta bir dilekçe vermek suretiyle hükmü temyiz edebileceği hususunun da açıkça belirtilmeyip bu eksikliklerin 5271 sayılı CMK.nın 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedeni olduğu anlaşıldığından, sanığın 18.04.2012 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına ve 22.03.2012 tarihli bilirkişi raporuna göre sanığa ait cep telefonu hafıza kartından aktarılan CD içeriklerinde çocuğun kullanıldığı müstehcen nitelikte görüntüler bulunduğu tespit edildiği halde, sanığın 5237 sayılı TCK.nın 226/3. maddesi uyarınca cezalandırılması yerine aynı maddenin 4. fıkrası
uyarınca cezalandırılması, sanığın adli sicil kaydında bulunan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/308 Esas, 2005/112 sayılı Kararı ile verilip 01.03.2009 tarihinde infaz edilen hüküm tekerrüre esas olduğu halde tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından ve 5271 sayılı CMK.nın 232/6. maddesine aykırı olarak 100 gün karşılığı adli para cezasının günlüğü 20,00 TL hesabıyla, 2.000 TL adli para cezasına dönüştürülmesinin kanunî dayanağı olan 5237 sayılı TCK.nın 52/2. maddesinin kararda gösterilmemesi ise mahallinde düzeltilebilir yazım eksikliği olarak görüldüğünden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiriler dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.