MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın Ziraat Bankası’na giderek 3 aylık emekli maaşını alıp gömleğinin gögüs cebine koyduğu, sokak üzerinde yürüdüğü sırada arkasından telefonla konuşarak gelen daha önce tanımadığı sanık ...’nın telefonunu kapattıktan sonra elinde para sayarak katılanın yanında yürümeye başladığı, katılanın “parayı neden açık sayıyorsun, etrafta hırsızlar olabilir” şeklinde söylemesi üzerine sanığın "parayı bana eksik verdiler" diyerek konuştuğu, sanığın katılana “ben başçavuş emeklisiyim” diyerek konuşmasına devam ettiği , bu sırada katılan biraz dinlenmek için yolun kenarında caminin karşısındaki merdivene oturduğu, sanığın da katılanın yanına oturduğu, daha sonra karşılarından kimliği tespit edilemeyen suç ortağı 40-45 yaşlarında bir şahsın yanlarına gelerek "benim camiye verilecek 20-30 bin lira bir param vardı onu kaybettim, paranın üzerine çay dökmüştüm ıslaktı, benim yanımdan sen geçtin bunu sen aldın" gibi sözler söylediği , sanığın da "parayı ben almadım, benim param ıslak değil" diyerek cebindeki paraları gösterdiği, daha sonra katılana "hocam sen de cebindeki parayı çıkart arkadaş görsün" şeklinde söylemesi üzerine bankadan çektiği 3.250 TL ve üzerindeki ayrıca 200 TL parayı çıkararak kendisini başçavuş emeklisi olarak tanıtan sanığa verdiği , sanığın param kayboldu diye ortaya çıkan diğer suç ortağı şahsa paraları göstererek "işte bak ıslak değil paralar" şeklinde gösterdiği, daha sonra sanığın paraları bir kağıda sarmaya başlayarak "hocam paralarını cebine koyalım" diyerek katılanın gögüs cebine paraları koyar gibi yaparak yanından ayrıldığı, sanık gittikten sonra katılanın cebine para diye konulan şeylere baktığında renkli bir kağıt içerisine sarılı vaziyette kağıtlar olduğunu, parasının çalınmış olduğunu farkettiği olayda; katılanın cebinden çıkarttığı paraları rızası ile sanık ...’ya verdiğinin anlaşılması karşısında; mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğu yönündeki düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir .Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında, adli sicil kaydında yer alan Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.05.2007 tarihli 2007/47 E. 2017/158K sayılı ilamına konu TCK’nın 141/1.maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, TCK"nin 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik CMK"nin 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olduğundan bu kapsamda UYAP kayıtlarından yapılan incelemede, tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.01.2019 tarihli ek kararı ile uzlaşmanın sağlandığından bahisle sanık hakkında düşme kararı verildiği dikkate alınarak, suç tarihi itibari ile adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydı bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının nazara alınmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.