Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/5021 Esas 2022/6860 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-Mahkemece, Yargıtay 19. Ceza Dairesi'nin 2018/5422 Esas 2019/1124 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına rağmen, somut olayda; bozma sonrası yapılan yargılamada mahkemece sanığın İİK 331/a maddesinde belirtilen suçu işlediğinden bahisle 6 ay hapis cezası ve 100,00-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair karar verildiği anlaşılmıştır.
Bilindiği üzere; Yargıtay'ın bozma ilamına uyulmasına karar verildiği takdirde, mahkeme artık bu uyma kararı ile bağlıdır. Mahkeme bozma kararına uygun yeni bir karar vermek zorundadır. Çünkü bozmaya uyma kararı ile bozma yararına olan taraf için usule ilişkin kazanılmış hak doğmuş olur.Bozma ilamında da belirtildiği üzere; somut uzlaşmazlıkta; şikayetçi vekilinin, şikayet dilekçesinde borçlu şirketin inşaat işiyle uğraştığı, ... İli ... İlçesi 201228 Ada, 8 Parselde yapmış olduğu inşaatta daire tapularını gerçek bir satış olmadığı halde 3. şahıslara devrettiği ya da alması gereken tapuları arsa sahiplerinden almadığı iddiasıyla şikayette bulunduğu anlaşılması karşısında, kat karşılığı inşaat sözleşmesi getirtilerek, hangi dairelerin borçlu şirkete ait olduğu tespit edilip, borçlu şirketin hangi daireleri arsa sahiplerinden alıp 3. şahıslara devrettiği, hangi daireleri arsa sahiplerinden devralmadığı tam olarak belirlenmeden, bu konudaki satış sözleşmesi örnekleri getirtilip devirlerin alacaklıyı zarara uğratmak için yapılıp yapılmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-CMUK 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın sonuç ceza bakımından geçerli olduğu ve Yargıtay 19. Ceza Dairesi'nin 2018/5422 Esas 2019/1124 Karar sayılı bozma ilamı öncesinde, yerel mahkemece 19/11/2015 tarih ve 2014/1251 Esas- 2015/944 sayılı kararı ile sanığın İİK'nın 331/1 ve TCK'nın 50/1-a maddeleri gereğince sanık hakkında 6 ay hapis cezasının 3.600 TL adli para cezasına çevrilmesine yönelik olarak kurulan hükmün, sanık vekili tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında kurulan yeni hükümde kazanılmış hak nedeniyle hapis cezasının TCK'nun 50/1-a maddesi gereğince 3.600 TL adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi gerektiği, karara karşı aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi gereğince sanık lehine cezanın miktarı itibariyle kazanılmış hak oluştuğu halde, bozma üzerine yapılan yargılama sonunda kurulan hükümde CMK'nın 307/4. maddesine göre sanığın usuli kazanılmış hakları dikkate alınmadan sanığın 6 Ay Hapis Cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 07/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.