Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 28.07.2017 gün ve 2017/6172 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca düzenlenen 11.08.2017 gün ve KYB. 2017/48236 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gelen dosya hakkında 18.09.2017 tarih ve 2017/14156 esas, 2017/5684 karar sayılı ilam ile verilen tevdii kararı sonrasında Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 15.11.2017 tarih ve 2017/6172 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca düzenlenen 28.11.2017 tarih ve KYB 2017/66704 sayılı ihbarnamesi ile;
Hırsızlık ve sahte trafik belgesi düzenleme suçlarından sanık ...’in, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 491/2, 522, 350/1-3, 333 ve 71. maddeleri gereğince 3 yıl 4 ay hapis ve 218.104.000 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair İstanbul 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/06/2003 tarihli ve 2002/1030 esas, 2003/299 sayılı kararının infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, hükümlü hakkında 5237 sayılı Kanun’a göre hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin İstanbul 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/08/2005 tarihli ve 2005/294 müteferrik sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/02/2017 tarihli ve 2017/160 değişik iş sayılı kararının
"1- İstanbul 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/06/2003 tarihli ve 2002/1030 esas, 2003/299 sayılı kararının yapılan incelemesinde;
1982 Anayasasının 141. maddesinde “Bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olarak yazılır.” ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34/1. maddesinde “Hâkim ve mahkemelerin her türlü kararı, karşı oy dahil, gerekçeli olarak yazılır. Gerekçenin yazımında 230 uncu madde göz önünde bulundurulur. Kararların örneklerinde karşı oylar da gösterilir.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, Mahkemesince, sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda herhangi bir gerekçe gösterilmeden, sanığın suç oluşturduğu kabul edilen fiilleri, bunların nitelendirilmesi ve maddi olayın oluş şekli ile elde edilen kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçlar ortaya konulmadan gerekçesiz hüküm kurulamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/02/2017 tarihli ve 2017/160 değişik iş sayılı kararının yapılan incelemesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27/12/2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararına nazaran, lehe yasanın saptanıp uygulanması, herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, kanıt toplanmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa ya da cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bir hükmün uygulanması olanağı sonraki yasa ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden, itirazın bu yönlerden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 22.02.2017 gün ve 2017/160 değişik iş sayılı kararı ile İstanbul 9. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 17.06.2003 tarih ve 2002/1030 esas, 2003/299 Karar sayılı kararının CMK"nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 04.12.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.