MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2010/851-2013/72

Davacı S.. A.. vekili Avukat C. B.. tarafından, davalı İ.. Ö.."e vesayeten (velayeten) S.. Ö.. aleyhine 27/10/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, öldürmeye teşebbüs eylemi nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının olay günü kendisine silahla ateş ettiğini, davalının eylemi sonucu yaralandığını ve duyu ve organlarının kısmen işlevini yitirdiğini, cismani zarara uğraması nedeniyle BK’nın 46. Maddesi uyarınca maddi tazminat istediğini belirterek eldeki davayı açmıştır.
Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen 04/04/2012 tarih ve 3700 sayılı raporda; davacının meydana gelen hadise ve yaralanması sonucu sürekli maluliyet kaybına uğramadığı, iyileşme süresinin hadise tarihinden itibaren 3 aya kadar uzayabileceği ve bu süre zarfında % 100 malul sayılması gerektiği belirtilmiştir.
Mahkeme, Adli Tıp Raporu uyarınca, davacı tarafın sürekli iş göremezlik zararının olmadığını, geçici iş göremezlik zararına yönelik ise bir talebinin bulunmadığını belirterek maddi tazminat isteminin tümden reddine karar vermiştir.
Dava dilekçesi gözetildiğinde; davacı haksız fiil hükümleri uyarınca uğradığı zararı talep etmiştir. Talebi geçici iş göremezlik zararını da kapsamaktadır. Davacının bu yönde bir talebi olmadığına dair mahkeme kabulü yerinde değildir. Açıklanan nedenlerle işin esası incelenerek sonucuna göre karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.