Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/825 Esas 2020/2128 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/825
Karar No: 2020/2128
Karar Tarihi: 25.02.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/825 Esas 2020/2128 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kredili konut sigorta poliçesi ile sigortalı olan daireye davalı İSU tarafından yapılan gider meyilinin uygunsuzluğu nedeniyle rögar geri tepmesi sonucu su bastığını belirterek, 5.320,00 TL maddi tazminat talep etmiştir. Mahkeme davayı kısmen kabul ederek, 1.330,00 TL maddi tazminatın davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar vermiştir. Kesin nitelikte olan kararın temyiz istemine Yargıtay tarafından reddedilmesiyle davacının kazandığı tazminat miktarı kesinleşmiştir.
Kanun Maddeleri: Mahkeme kararında 6100 Sayılı HMK.\"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK\"nun 427. maddesi, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde kullanılmıştır.

17. Hukuk Dairesi 2020/825 E. , 2020/2128 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davacı şirkete kredili konut sigorta poliçesi ile sigortalı olan ve dava dışı ..."a ait taşınmazda 01/06/2011 tarihinde davalı İSU tarafından gider meyilinin uygunsuz, fen ve tekniğe aykırı olarak yapılması nedeniyle rögarın geri tepmesi sonucu sigortalı daireyi su bastığını, söz konusu olay nedeniyle 5.325,50 TL"lik zarar meydana geldiğini, söz konusu zararın 22/06/2011 tarihinde sigortalıya ödendiğini, davalı kurumun söz konusu zarardan sorumlu olduğunu ileri sürerek 5.320,00 TL"nin 22/06/2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 1.330,00 TL"nin 22/06/2011 tarihinden itibaren başlayacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2019 tarihinden itibaren 3.200 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.330,00 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Temyize konu hüküm anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 25/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.