Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/6147 Esas 2015/913 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6147
Karar No: 2015/913
Karar Tarihi: 10.02.2015

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/6147 Esas 2015/913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlamalarıyla yargılanan sanığın, hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine karar vermiştir. Ancak diğer suçlamadan dolayı sanık mahkûmiyet almıştır. Mağdurun kanuni temsilcisi ile mağdurun vekilinin iradelerinin çelişmesi halinde, kanuni temsilcinin iradesine üstünlük tanınması gerektiği belirtilmiştir. Suç tarihinde 11 yaş içerisinde olan mağdurun ebeveynlerinin davaya katılmak istemedikleri beyan edilmiştir. Temyize hakkı olmayan mağdurun zorunlu vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 234/2, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317.

14. Ceza Dairesi 2013/6147 E. , 2015/913 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati ile diğer atılı suçtan mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.12.2014 tarih ve 2014/3-28 Esas, 2014/537 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, mağdurenin kanuni temsilcisi ile mağdure için 5271 sayılı CMK.nın 234/2. maddesi uyarınca görevlendirilen vekilin iradelerinin çelişmesi halinde, kanuni temsilcinin iradesine üstünlük tanınması gerektiği, nüfus kayıt örneğine göre suç tarihinde 11 yaş içerisinde bulunan mağdurenin anne ve babasının kovuşturma aşamasında şikâyetçi olmadıklarını ve davaya katılmak istemediklerini beyan ettikleri anlaşıldığından, hükümleri temyize hakkı bulunmayan mağdurenin zorunlu vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 10.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.