Mahkeme : ANTALYA 27.Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın yokluğunda verilen 24.06.2016 tarihli kararın, 24.05.2016 günlü duruşmada beyan edilen ve aynı zamanda sanığın mernis adresi olan adrese 07.04.2016 tarihinde geçerli olarak tebligat yapılması karşısında Tebligat yasasının 10 uncu maddesi uyarınca, Tebligat Yasasının 21/1 inci maddesi yerine, aynı yasanın 21/2 inci maddesine göre yapılan 22.07.2016 tarihli gerekçeli karar tebliğinin usulsüz olduğu anlaşılmakla, 04.04.2017 günü cezaevinde yapılan tebliğatın, 5271 sayılı CMK’nın 35/3 maddesinde “ilgili taraf serbest olmayan bir kişi veya tutuklu ise tebliğ edilen karar kendisine okunup anlatılır” hükmü uyarınca karar cezaevinde olan ve yokluğunda hakkında mahkumiyet hükmü kurulan sanığa gerekçeli karar doğrudan tebliğ edilip kararın anlatıldığına dair bir evraka rastlanılmadığından yapılan tebligatın usulsüz olması sebebiyle ve gerekçeli kararın tebliği esnasında başka suçtan hükümlü bulunan sanığa, bulunduğu cezaevinden vereceği dilekçe ile de temyiz kanun yoluna başvurabileceği"" hususunun belirtilmemesi suretiyle yanıltılması nedeniyle temyiz başvurusunun süresinde yapıldığı kabul edilerek ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tüm dosya kapsamına göre 22.2.2016 tarihli yakalama tutanağı içeriği ve ... anlatımı karşısında, araç ön konsolundaki sigara paketi içindeki uyuşturucu maddeleri polislere vererek suçun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım ettiği anlaşıldığından; sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 192/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.