Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 02.11.2017 tarih ve 2017/9535 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.11.2017 tarih ve KYB-2017/62475 sayılı ihbarname ile;
Mühür bozma suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/04/2017 tarihli ve 2016/123 esas, 2017/272 sayılı kararının "Benzer bir olay nedeniyle Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, mühür bozma suçunun oluşabilmesi için kanunun veya yetkili makamların emri uyarınca konulmuş bir mührün kaldırılması ya da konuluş amacına aykırı hareket edilmesi gerektiği, ihaleye dayalı olarak elektrik dağıtımı yapan ve kamu görevlisi statüsü bulunmayan özel şirket görevlilerince yapılacak mühürlemelerin ihlali durumunda, anılan suçun oluşmayacağı cihetle, somut olayda, özelleştirme uygulamaları neticesinde elektrik dağıtım ve satışının Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş."ne 01/10/2013 tarihinde devredilmesi ve sanığın da mühür bozma eylemini 18/04/2015 tarihinde gerçekleştirmiş olması karşısında, mühür bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosyaya göre; 18.04.2015 tarihli mühür bozma tutanağına konu, 20.11.2014 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren, müşteki Toroslar Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 30.09.2013 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nın 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18.04.2017 tarih ve 2016/123 Esas-2017/272 Karar sayılı hükmünün, CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 04.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.