Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5865 Esas 2017/8497 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın suç tarihinde müşteki ...‘ye ait nüfus cüzdanı suretini kullanarak bilgi ve rızası dışında El Ruha İletişim isimli işyerinden 0 542 303 52 22 numaralı GSM hattını çıkartmak suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; hükümden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" hükmü karşısında; sanığın eyleminin, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa önödeme önerisinde bulunarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden “özel belgede sahtecilik” suçundan hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Adli Emanetin 2013/194 sırasında kayıtlı bulunan abonelik sözleşmesi aslının dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi gerekirken, “2012/5087 sırasında kayıtlı abonelik sözleşmesinin dosyada delil olarak saklanmasına“ denilmek suretiyle, adli emanet numarasının yanlış belirtilmesi,
b)Abonelik sözleşmesinin düzenlendiği “08.04.2011“ olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “30.04.2012“ olarak yanlış yazılması,
c)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi" nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.