MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 8.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2012/404-2013/363

Taraflar arasında görülen yoksulluk nafakasının kaldırılması-indirilmesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada; daha evvel boşanma davası ile hükmedilen ve yıllık ÜFE artışı ile 440 TL"ye ulaşan yoksulluk nafakasının, artık çekilemeyecek bir hal aldığı, davacının bakıma muhtaç hale geldiği iddia edilerek, öncelikle kaldırılması olmazsa 150 TL"ye indirilmesi talep ve dava edilmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacının boşanma davası ile hükmedilen tazminatı ödemediği, yıllardır taksi şoförlüğü yaptığı, davalının ise nafakadan başka gelirinin olmadığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; verilen kesin süre içerisinde tanık adresinin bildirilmediği, hazır edilmediği, dosya içeriğinden de davacının ekonomik durumunda bir azalma olduğu yönünden de mahkemece bir kanaat oluşmadığı, davalının nafaka dışında başka bir gelirinin bulunmadığı, gerekçeleri ile nafakanın kaldırılması veya indirilmesi davasının reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
TMK nun 176. maddesine göre; yoksulluğun ortadan kalkması halinde mahkemece nafaka kaldırılabileceği gibi, tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına da karar verilebilir.
Somut olayda; davacının boşanma davası sırasında emekli olduğu, 620 TL maaş aldığı, ek gelir olarak da ara sıra taksi şoförlüğü yaptığı anlaşılmaktadır. İş bu dava dosyasında ise, davacının halen emekli olup ek gelir getirecek bir işte çalıştığına dair herhangi bir bilgi ve belgeye rastlanılamamıştır. O halde mahkemece yapılacak iş, davacının ek gelirinin olup olmadığı yönünde taraf delillerini toplayarak, varılacak sonuca göre bir karar vermek olmalıdır.
Kabule göre de; mahkemece gerekçeli kararda, dosya arasında bulunan, davacı vekilinin tanık adresini bildirdiği, yazı işleri müdürü tarafından havale edilmiş, 07.02.2013 havale tarihli dilekçe hakkında olumlu ya da olumsuz bir açıklama yapılmamış olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.