MAHKEMESİ : ŞANLIURFA 2. ASLİYE HUKUK(TÜKETİCİ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/11/2012
NUMARASI : 2010/834-2012/664

Taraflar arasında görülen menfi tesipit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; davalı DEDAŞ ekiplerinin yaptıkları kontrolde, müvekkilinin elektrik abonesi olduğu meskenine kaçak hat çekildiğinden bahisle tutanak düzenlediklerini, oysa hattın saatten geçtiğini, yanlış tespit yapıldığını iddia ederek 3.214,40 TL kaçak tahakkuku ve 3.970,20 TL kaçak ek tahakkuku nedeniyle borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacının elektrik direğinden harici hat çekerek elektrik tüketmesinin kaçak kullanım olduğunu, borcun usul ve yasaya uygun ikame edildiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; bilirkişi raporu yerinde görülerek, davalı kurum görevlileri tarafından düzenlenen tutanağın dayanaksız olduğu, usulüne uygun düzenlenmediği, davacı adına kayıtlı aboneliğin kaçak usulsüz elektrik tespit tutanağının düzenlendiği tarih olan 31/10/2009 tarihinden önceki ve sonraki dönemlere ait tüketimlerin karşılaştırılması sonucu davaya konu abonelikte kaçak/usulsüz elektrik kullanılmadığı, kaçak/usulsüz elektrik kullanımı nedeniyle davalı kuruma borçlu olmadığı gerekçeleriyle, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda 31.10.2009 tarihli kaçak tespit tutanağına bakıldığında; davacının harici hat çekerek elektrik kullandığının tespit edildiği, tutanağın altının iki DEDAŞ görevlisi tarafından imzalandığı anlaşılmaktadır. DEDAŞ görevlilerince düzenlenen tutanak aksi kanıtlanana kadar geçerlidir. Bu tutanağın aksi kanıtlanmadan, tespit tarihinden yaklaşık 3 yıl sonra (20.04.2012) yapılan keşif sonucu hazırlanan bilirkişi raporu ile kaçak enerji kullanımının gerçekleşmediğinin kabulü doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.