Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11389 Esas 2020/1014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin ancak "bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda veya aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiil ile işlenmesi durumunda" uygulanmasının mümkün olduğu, sanığın arrefoursa isimli alışveriş merkezine aynı gün 1 saat arayla gelerek suça konu içkileri alması şeklinde gerçekleşen olaylarda şikayetçinin aynı olup, iki olay arasında geçen sürenin kısa olması nedeniyle sanığın suç teşkil eden tek bir eyleminden bahsedilemeyeceğinin anlaşılması karşısında oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık hakkında TCK"nın 43. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği halde yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın Carrefoursa isimli alışveriş merkezindeki içki reyonundan 1 adet viski alarak parasının ödemeden çıktığı , yaklaşık 1 saat sonra yine aynı içkiden 1 adet daha alıp parasını ödemeden dışarı çıkacağı sırada işyerindeki alarmın çalması ile sanığın yakalandığı olayda; şikayetçinin kolluktaki ifadesinde suça konu içkinin 1 tanesinin değerinin 45 TL olduğunu belirttiğinin anlaşılması karşısında; hırsızlık konusunu oluşturan malların değerinin az olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
3- Kabule göre de;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan düzenlenen iddianemede sevk maddesi olarak TCK"nın 145. maddesi yazıldığı halde ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK"nın 145 maddesinin uygulanmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226/1. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 16/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.