MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10.09.2015 tarih ve 2015/301-2015/292 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ... (.....- İngilizce adı olduğu, baştaki ....."nin Anonim Şirket olduğu anlamına geldiğini) .... hukukuna göre kurulmuş ve ..."da mukim bir banka olduğu, 23/05/2012 tarihinde .... şirketi ile imzaladığı 043/2012 no"lu Kredi Sözleşmesi ve ek sözleşmelerine aykırılık nedeniyle muaccel hale gelen alacağına, 23/05/2012 tarihli No: 043-7/2012 sayılı kefalet sözleşmesi ve ek olarak Ek Sözleşme No:1 ile kefil olan ... aleyhine ..... Tahkim Mahkemesi tarafından verilen 27/04/2015 tarihli-44000374639 sayılı kararın müvekkili lehine tenfizini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia ve tüm dosya kapsamına göre, 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun"un 51/1 maddesinde tenfiz kararları hakkında görevli mahkemenin Asliye Mahkemesi olduğu hükmünün yer aldığı, mahkemelerin göreviyle ilgili kurallar, kamu düzenine ilişkin olup yargılamanın her safhasında taraflarca ileri sürülebileceği gibi, ileri sürülmemiş olsa dahi hakim tarafından re"sen gözetilmesi gerektiği, davanın ticari kredi niteliğindeki kredi sözleşmesinden doğan uyuşmazlığın niteliği itibariyle 6762 Sayılı T.T.K"nın 4. maddesinde bankacılık işlemi olarak sayılan ticari dava vasfında olduğu ve işbu davada ..... Ticaret Mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin görevsizlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.