Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-7-8 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık idaresindeki araçla gündüzün şehirlerarası çift yönlü yolda seyri sırasında sola doğru virajı alamayarak karşı şeridin sağ tarafında yakıtı bitmesi sebebiyle duraklayan katılan ..."in aracına yakıt ikmali yapan katılanlar ...,... ve ... ...... çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda her ne kadar sanık ve sanığın aracındakiler karşı yönden gelmekte olan bir aracın kendi şeritlerine girmesi sebebiyle sola doğru manevra yapmak zorunda kaldıklarını beyan etmişlerse de, 13.10.2015 tarihli bozma ilamımızda da değinildiği gibi “ sanığa ait aracın çarpma noktasından geriye doğru 17,30 metre fren izi ile sola yöneldiği ve aracın çarpma noktasından 56,50 metre sonra durduğu ve kazanın meydana gelmesinde sanığın asli kusurlu olduğunun belirtildiği, yine mahkemece mahalinde yapılan keşif sonrası düzenlenen 25/10/2013 tarihli bilirkişi raporunda ""Şeride Tecavüz Etme"" ve ""Manevraları Düzenleyen Genel Şartlara Uymama"" kuralını ihlal eden sanığın asli kusurlu olduğunun belirtilmesi karşısında, olay yeri krokisi, tutanağı ve raporların oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü” gerektiğinden tebliğnamedeki sanığın kusursuz olduğundan bahisle beraatine karar verilmesi gerektiğine yönelik görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin sanığın kusuru bulunmadığına,katılan vekilinin ise verilen cezanın az olduğuna ve ertelenmemesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 03/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.