MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar hakkında TCK"nın 157/1, 62, 52, 58, 53 ve CMK 326/ son gereğince ayrı ayrı mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan, sanıklar hakkında verilen mahkumiyete ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın suç tarihinde hastane önünde bekleyen katılanın yanına gelerek adres sorduğu, bu sırada yanlarına gelen diğer sanık ...’ın konuşmalara dahil olduğu, konuşma sırasında sanık ...’ın kendisinde satılık altın saat ve telefon olduğunu söylediği, diğer sanık ...’ın da bu saatleri getirmesini istediği, sanık ...’ın yanlarından ayrılması üzerine sanık ...’ın katılana “bu saatleri ucuz bir şekilde ortak alıp, tanıdığı sarraf arkadaşına satabileceklerini” söylediği, katılanında kabul etmesi üzerine sanık ...’ın getirdiği saatlerden birisini sanık ...’ın arkadaşı olan ve sarraf olduğunu söyleyen bir kişiye gösterdikleri, bu kişininde saatlerin çok değerli olduğunu söylemesi üzerine, katılanın bankadan 10.000 TL çekerek sanık ...’a verdiği, bunun üzerine sanık ...’ın kendi hissesine düşen parayı getirmek üzere yanlarından ayrıldığı, bir süre sonra ise sanık ...’ın içerisinde değeri 80 TL olan saat ve telefon bulunan çantayı katılana bırakarak bir bahane ile katılanın yanından ayrıldığı, bu surette sanıkların hileli eylemlerle haksız menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda,
1) Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde,
Sanık savunması, katılan beyanı, teşhis tutanağı, taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığına ilişkin uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamı karşısında, sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık ...’ın tekerrüre esas alınan ilamına konu dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ...’ın suçun sübut bulmadığına yönelik temyiz itirazının reddi ile hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde,
Mahkeme tarafından temyiz süresinin 15 gün olarak belirtilmesi nedeni ile temyiz yolu başvurusunda ki bu yanıltılma karşısında, sanık ...’ın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek ve bu sanık yönünden tebliğnemadeki ret istenen düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede,
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ...’ın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/503 esas, 2007/405 karar sayılı ilâmına konu 5237 sayılı TCK’nin 157/1 maddesi gereğince dolandırıcılık suçundan verilen 10 ay hapis cezasının 20/08/2007 tarihinde kesinleştiği ve 06/12/2008 tarihinde de infaz edildiği, temyiz incelemesine konu olan dolandırıcılık suçunun ise 5237 sayılı TCK’nin 58/2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık süre geçtikten sonra, 13/12/2012 tarihinde işlendiği ve bu nedenle de tekerrür hükümlerinin uygulama koşullarının bulunmadığının anlaşılması karşısında; anılan ilâm nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının, ancak sanığın adli sicil kaydında bulunan Aydın 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2007/1106 Esas, 2008/178 Karar sayılı, 765 sayılı TCK’nın 456/4. maddesi gereğince verilen 2 ay 22 gün hapis cezasına ilişkin hükmünün tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından sanık ... hakkında tekerrür uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine, “Sanık ...’ın, Aydın 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2007/1106 Esas, 2008/178 Karar sayılı hükmü ile, 765 sayılı TCK’nın 456/4. maddesi gereğince tayin edilen 2 ay 22 gün hapis cezası nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından, TCK"nin 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.