MAHKEMESİ : İstanbul 41. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 14/05/2013
NUMARASI : 2011/21-2013/105

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde müflis davalı şirket iflas idaresi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin müflis şirket iflas idaresi tarafından reddedilen toplam 400.000 USD tutarındaki alacağının iflas masasına kayıt ve kabulünü talep ve dava etmiştir.
Müflis davalı şirket iflas idaresi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacıların murisi M. K. Z. müflis bankadan alacaklı olduğu, 400.000-USD alacağını 29.06.1994 tarihinde dava dışı A.. M.. San. ve Tic. A.Ş"ye temlik ettiği, temlik edilen alacağın A..M... San. ve Tic. A.Ş"nin müflis bankaya olan borcu ile takas edildiği, İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 1999/756 E. sayılı dosyası ile takasın iptal edildiği, A.. M...San. ve Tic. A.Ş"nin kendisine temlik edilen alacağı 18.02.2006 tarihinde muris M.. K.. Z... mirasçıları olan davacılara temlik ettiği, davalının 29.06.1994 tarihli temlik ve temlik konusu 400.000 USD alacağa itirazı bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile 400.000 USD alacağın iflas masasına davacılar adına eşit olarak kayıt edilmesine karar verilmiştir.
Kararı, müflis davalı şirket iflas idaresi vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, müflis davalı şirket iflas idaresi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Dava, kayıt kabul istemine ilişkindir. Yabancı para alacaklarının iflas masasına kayıt şekli konusunda İcra ve İflas Kanunu"nda açık bir hüküm yoktur. Sadece İcra ve İflas Kanunu"nun 198. maddesinin 1. fıkrasında, konusu para olmayan alacakların, ona eşit bir kıymete para alacağına çevrileceği öngörülmüştür. Öğretide, konusu yabancı para olan alacakların da anılan yasa hükümlerine göre iflasın açıldığı andaki döviz kuru üzerinden Türk Lirası"na çevrilerek iflas masasına yazdırılacağı kabul edilmiştir.(Kuru: B. İcra ve İflas Hukuku El Kitabı, 2013, 2. Baskı, Ankara, sf.1244) İcra İflas Kanunu"nun 195. maddesinde iflasın açılması ile müflisin borçlarının muaccel olacağı ve iflasın açıldığı güne kadar işlemiş faiz ve takip masraflarının ana paraya ilave edilerek masaya kaydedileceği öngörülmüştür. Bu hükmün amacı, iflas tarihinde masanın aktif ve pasiflerinin eşit şekilde ve aynı zamanda belirlenerek müflisin tüm alacaklılarına eşit ödeme yapılmasıdır. Bunu sağlamak için de yabancı para alacakların aynı paraya (Türk Parasına) çevrilmesi gerekir. Çeviri zamanı ise, yabancı para alacakları ve konusu para olmayan alacaklar için iflas kararının verildiği tarih olmalıdır. Diğer taraftan yabancı para alacağının aynen kaydı, alacaklılar arasında eşitliği ön planda tutan İflas Hukukunun bu prensibini de zedelemiş olacaktır. Zira, iflasta imtiyazlı alacaklar İİK"nın 206. maddesinde ilk beş sırada sayılmış olup, yabancı paranın masaya aynen kaydedilmesi halinde, yabancı para alacakları lehine kanunda öngörülmeyen bir imtiyaz yaratılmış olur. Bu durumda ise, aynı sırada bulunan ülke parası alacaklısı ile yabancı para alacaklısı arasında eşitsizlik meydana gelecektir. Bu sonuç ise, her sıradaki alacaklıların eşit hakka sahip olduğunu belirten İİK"nın 207. maddesine aykırılık teşkil eder. (Yargıtay 19. Hukuk Dairesi"nin 08.05.1997 tarih ve 2756 E., 4683 K. sayılı ilamı bu yöndedir.)
Mahkemece, yukarıdaki ilkeler doğrultusunda davacıların müflis şirketten olan alacağının iflasın açıldığı tarihteki Merkez Bankasının efektif satış kuru üzerinden Türk Lirası"na çevrilerek masaya kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle müflis davalı şirket iflas idaresi vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.