Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/9872 Esas 2014/11691 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı T.C. İçişleri Bakanlığı (İzafeten Maliye Hazinesi) aleyhine 09/11/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, otoparka çekme ve muhafaza nedeniyle alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, her çeşit vasıtanın kurtarılması, çekilmesi, muhafazası ve otopark işletmeciliği alanında faaliyet gösterdiğini, davalı idarenin de muhtelif tarihlerde çeşitli sayıda vasıtayı çektirerek, otoparkta muhafaza etmesi için kendisine teslim ettiğini, ancak çekici ve muhafaza ücretlerini ödemediğini belirterek; teslim edilip de uzun süredir teslim alınmayan 120 araç yönünden, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 7.500,00 TL alacağın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme, 27/06/2012 tarihli bilirkişi heyet raporunu hükmüne esas aldığını, buna göre davacının, davalı idareden 288.337,95 TL alacağının bulunduğunu, ancak davacının fazlaya ilişkin hakkını saklı tutarak 7.500,00 TL alacak talep ettiğini belirterek, taleple bağlı kalmak sureti ile davanın kabulüne karar vermiştir.
Karara esas alınan bilirkişi heyet raporu, hüküm kurmaya yeter nitelikte, denetime elverişli ve gerekçeli bir rapor değildir. Raporun içeriğinden; bilirkişi tarafından hesaplanan toplam alacak miktarına ne şekilde ulaşıldığı anlaşılamamaktadır. Davacının, davalı idareden toplam 288.337,95 TL alacağının bulunduğuna ilişkin mahkeme kabulü, açıklanan bu gerekçe ile yerinde değil ise de; bu davada istenilip, taleple bağlı kalmak suretiyle hükmedilen miktar gözetildiğinde, bozma yoluna gidilmemiş, hükmün onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA 11/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.