MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, 07.04.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08.04.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, mirasçılık belgesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, mirasçılık belgesi istenilen muris ..."nin 18.01.2013 tarihinde ölümü ile mirası 44 pay üzerinden eşi .......... ile birlikte 11 çocuğu mirasçı kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
4271 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 181. maddesinin 1. fıkrası hükmünde boşanan eşlerin bu sıfatla birbirlerinin mirasçı olamayacakları ve boşanmadan önce yapılmış olan ölüme bağlı tasarruflarla kendilerine sağlanan hakları, aksi tasarruftan anlaşılmadıkça kaybedecekleri, 2. fıkrasında ise boşanma davası devam ederken, ölen davacının mirasçılarından birisinin davaya devam etmesi ve davalının kusurunun ispatlanması halinde de yukarıdaki hükmün uygulanacağı açıklanmıştır.
Toplanan delillerden muris ... sağlığında eşi ..........aleyhine ........... Asliye (Aile) Hukuk Mahkemesi"nin 2013/703 Esas sayılı davası ile boşanma davası açmış ise de davanın devamı esasında muris 18.01.2013 tarihinde vefat ettiğinden mirasçılarının devam ettikleri dava sonucunda ............. Asliye (Aile) Hukuk Mahkemesi"nin 04.12.2013 tarihli ve 2013/703 Esas, 2013/766 Karar sayılı ilamı ile TMK"nın 181/2 maddesine göre murisin eşi .............."nin boşanmayı gerektiren sebeplerle tam kusurlu olduğuna karar verilmiştir. Bahse konu bu kararın da Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 03.11.2014 tarihli, 2014/23219 Esas ve 2014/21363 Karar sayılı ilamı ile onandığı ve 19.02.2015 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Yukarıda açıklanan yasal düzenleme gözetildiğinde davalı eş ............."nin murise mirasçı olamayacağı ve mirasından pay alamayacağı kuşkusuzdur.
Bu nedenle kesinleşmiş mahkeme kararı ile tam kusurlu olduğu belirlenen ve mirastan yoksun bırakılan mirasçının payının kime verileceğinin mirasçılık belgesinin hüküm sonucunda açıkça gösterilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 26.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.