MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09/10/2015 tarih ve 2015/985-2015/753 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:


Davacı vekili; müvekkilinin ... kurucu ortaklarından olduğunu, ancak daha sonra bu şirketten hisselerini devrederek ayrıldığını, ortak olduğu döneme ilişkin şirket borçları nedeniyle alacaklıların icra takibi başlattıklarını, icra dosyalarından bankalara yazı gönderilerek müvekkilinin hesaplarındaki paranın dosyaya gönderilmesinin istenildiğini, davalı bankadaki şahsi hesabından 12.650 EURO"nun icra dosyasına gönderildiğini, şirketin borcundan dolayı ortakların şahsi hesaplarından tahsilat yapılamayacağını, banka hesabı üzerindeki haczin kaldırıldığını, hesabından kesilen 12.650 EURO"nun ise hesabına banka tarafından TL olarak iade edildiğini, bu ödeme nedeniyle kur farkından dolayı zarara uğradını, 5.000,00 TL zararının zarar tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; görev itirazında bulunduklarını, müvekkili bankaya husumet yöneltilmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davacının, ortak olduğu şirket borçlarından dolayı hakkında icra takibi yapıldığını, davalı banka tarafından davacının şahsi hesaplarından icra dosyalarına onayı alınmadan para gönderildiğini, davacının şahsi hesabı bakımından tüketici konumunda olduğu, hesabından para çekilmesi işleminin de tüketici işlemi olduğu, 6502 sayılı Kanunun 3/k-l ve 73. maddesi gereği tüketici işlemleri ile tüketiciye yönelik uygulamalardan doğabilecek uyuşmazlıklara ilişkin davalarda tüketici mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle görev bakımından dava şartı yokluğu nedeniyle, davanın usulden reddine, talep halinde dava dosyasının yetkili ve görevli İstanbul Tüketici Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, usulsüz bankacılık işleminden kaynaklı zararın tazmini istemine ilişkin olup, mahkemece tüketici konumundaki davacının hesabında gerçekleştirilen işlemlerin de tüketici işlemi olduğu ve 6502 sayılı Kanun gereği Tüketici Mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir. Ancak 6502 sayılı Kanun"un geçici 1. maddesi gereği; bu Kanunun
yürürlüğe girdiği tarihten önce açılmış olan davalar açıldıkları mahkemelerde görülmeye devam edecektir. İşbu davada tevzi ve harçlandırma formuna göre dava tarihi 01.04.2014 olup, 6502 sayılı Kanunun yürürlük tarihi ise 28.05.2014"dir. Bu durumda dava tarihi itibariyle, 6502 sayılı Kanunun uygulanma imkanı olmadığı gibi, ortada bir tüketici işlemi de bulunmadığından, limited şirket ortaklarının alacaklılara karşı şirket sermayesi ile sınırlı sorumlu olduğunu da gözeterek somut olayı değerlendirecek olan mahkemenin Asliye Ticaret Mahkemesi olduğunun kabulü ile mahkemece işin esasına girilerek inceleme yapılması ve karar verilmesi gerekirken, davanın görevli olmadığı gerekçesiyle usulden reddi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.