Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9517 Esas 2021/2714 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9517
Karar No: 2021/2714
Karar Tarihi: 16.03.2021

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9517 Esas 2021/2714 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken, yolun sağında duran minibüsün önünden koşarak geçmeye çalışan yayaya çarpması sonucu basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına neden olan taksirle yaralama suçundan beraat kararı verilmiştir. Katılan vekilinin temyiz itirazı sonucunda, suç açısından sanığın taksiri bulunmaması nedeniyle beraat kararı doğru olmakla birlikte, CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilerek uygulama maddesi gösterilmemiştir. Bu nedenle hüküm, 223/2-c olarak değiştirilerek düzeltilmiş ve onanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/9517 E. , 2021/2714 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, gündüz vakti meskun mahal içi iki şeritli bölünmüş asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyri sırasında, yolun sağında duraklayan minibüsün önünden aniden koşarak kaplamaya giren katılan yayaya çarpması neticesinde katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, dosyada yer alan tanık beyanlarında katılanın koşarak kaplamaya girdiğinin belirtildiği, katılanın da yolu kontrol etmeksizin karşıya geçmeye çalıştığını doğruladığı göz önünde bulundurulduğunda, sanığın hızının mahal şartlarına uygun olmadığına dair herhangi bir emarenin bulunmadığı ve sanığın kazayı önlemek için alabileceği herhangi bir tedbirin bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazının reddine, ancak;
Yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle beraat kararı verilirken uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan "223/2" ibaresinin "223/2-c" olarak değiştirilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 16/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.