MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık her ne kadar kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde suça konu malzemeleri hatırlamadığı bir saatte aldığını, havanın kararmış ve savcılıkta 21.00 olarak belirttiği saatin tahmini bir saat olduğunu, üzerinde saat olmadığı için gerçek saatin kaç olduğunu bilmediğini belirtmiş ise de; sanığın soruşturma aşamasında Cumhuriyet savcısı huzurunda alınan ifadesinde; saat 21.00 sıralarında müştekilerin inşaatının orada gezdiği sırada suça konu malzemeleri görerek aldığını belirtmek suretiyle aşamalarda çelişkili ifadeler verdiğinin anlaşılması karşısında sanığın kovuşturma aşamasındaki ifadelerine itibar edilmemesi gerektiği ve suç tarihinde kış saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP"tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 17.11"de başladığının anlaşılması karşısında; eyleminin gece gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezada TCK"nın 143.maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.