MAHKEMESİ : Hatay 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 25/04/2013, 2012/1 (E) ve 2013/117 (K)
Tebliğname no :1-2013/257490

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-a) Sanık H. hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve sanık M. hakkında mağdurlar Murat, M. E ve U’u tehdit suçlarından verilen beraat kararlarını temyizde sanıkların hukuki yararı bulunmadığından ve yapılan temyizde beraat kararlarının gerekçesine de yönelik olmadığından, sanık H müdafiinin ve sanık M. müdafiinin bu suçlara yönelen temyiz taleplerini CMUK’nın 317.maddesi,
b) Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan açılan kamu davasına katılma mümkün olmadığından, katılanlar vekilinin sanık H hakkında bu suçtan kurulan beraat hükmüne yönelen temyiz talebinin CMUK’nın 317.maddesi,
c) Katılanların yetkisi bulunmadığından ve sanık M hakkında da hükmedilen ceza miktarı nazara alınarak vekillerinin duruşmalı inceleme talebinin CMUK’nun 318.maddesi,
Uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık H.ın maktül R.ı kasten öldürme, mağdur M’i kasten öldürmeye teşebbüs ve mağdur H. M."a hakaret, sanıklar M ve M. E ile suça sürüklenen çocuk U’un mağdur M’i kasten yaralama, sanık Mt’in mağdur H’ı kasten yaralama, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçları ile sanık M. Ş"in mağdur H’a karşı meşru savunma şartları altında müsnet eylemde bulunduğunun sübutu kabul, sanık H"ın maktül R’ı kasten öldürme, mağdur M’i kasten öldürmeye teşebbüs ve mağdur H. M’a hakaret, sanıklar M. ve M. E ile suça sürüklenen çocuk mağdur M’i kasten yaralama, sanık M’in mağdur H’ı kasten yaralama, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçları yönünden oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike, yaş küçüklüğüne ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan katılan-sanık H. müdafiilerinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede delillerin takdirinde hata yapıldığına, eksik incelemeye, sübuta, vasfa, meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluştuğuna, tahrik nedeniyle azami indirim uygulanması gerektiğine, CMK’nın 231.maddesinin uygulanması zorunluluğuna, katılan sıfatıyla sübuta vesaireye, suça sürüklenen çocuk Ufuk müdafiinin sübuta vesaireye ilişen, maktulden katılan, mağdur-katılan-sanıklar Mehmet ve Mahmut Şevket vekilinin sanık Hasan yönünden tahrikin bulunmadığına, sanıklar M. ve M. E.n ile suça sürüklenen çocuk Ufuk’un mağdur Mehmet’i yaralamaları eylemine TCK’nın 87/1-d maddesinin uygulanması gerektiğine, sanık M. yönünden delillerin takdirinde hata yapıldığına, meşru savunma koşullarının oluştuğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
a) Sanık M. Ş.’in mağdur H’a yönelik eylemi ile ilgili olarak; sanık hakkında hukuka uygunluk nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasındaki “TCK 25/1 maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin "5237 sayılı TCK’nın 25 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddeleri uyarınca sanığın beraatine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN,
Sanık M. Ş.’in mağdur H.’ı kasten yaralama suçundan hukuka uygunluk nedeniyle verilen beraat hükmü ile sanık H.’ın maktul R’ı kasten öldürme, mağdur Mehmet’i kasten öldürmeye teşebbüs ve mağdur H. M’a hakaret; sanık M’in mağdur H’ı kasten yaralama, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından verilen kısmen re’sen de temyize tabi bulunan mahkumiyet hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
b) Sanıklar M ve M. E ile suça sürüklenen çocuk mağdur M’i kasten yaralama suçları yönünden;
Kabul ve dosya kapsamından, sanıklar ile suça sürüklenen çocuğun mağdura sopalar ile saldırdıkları olayda, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12.02.2008 tarih ve 25/22 sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK.nun 6/1 -f bendi kapsamında silahtan sayılan sopa ile mağduru yaraladıklarının anlaşılması karşısında, sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 86/1.maddesi uyarınca kurulan hükümde aynı Kanunun 86/3-e maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmekle, suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan M. vekilinin temyiz itirazlarının bu itibarla kabulüyle, sanıklar ile suça sürüklenen çocuk U’un mağdur M’i kasten yaralama suçlarından kurulan
hükümlerin tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), 21/01/2015 gününde
oybirliği ile karar verildi.

21/01/2015 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısının huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık H.. İ.. müdafii Avukat M. F. T"ın yokluğunda 22/01/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.