Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9436 Esas 2018/3877 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın, yokluğunda verilen ve 15/01/2015 tarihinde usulünce tebliğ edilen hükmü, CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 26/01/2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
2-Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Olay tarihinde sanık, yönetimindeki otomobil ile meskun mahalde, çift yönlü sokak ile bölünmüş caddenin kesiştiği ışık kontrollü kavşaktan sola dönüşü sırasında, direksiyon hakimiyetini kaybederek yaya üst geçidi ayağına çarpması sonucu, aracındaki yolcunun nitelikli şekilde yaralandığı olayda salt müştekinin beyanı dışında sanığın aracı tehlikeli şekilde kullandığına dair bir tespit bulunmaması karşısında tebliğnamede bilinçli taksir uygulanmasını öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 03.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.