Kasten öldürmeye teşebbüs etmek - İştirak halinde kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/3403 Esas 2015/89 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3403
Karar No: 2015/89
Karar Tarihi: 20.01.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs etmek - İştirak halinde kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/3403 Esas 2015/89 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı kapsamında, sanıkların müşterek olarak kasten yaralama suçunu işledikleri ve 6136 sayılı yasaya aykırılık suçunun da sübutu kabul edilmiştir. Ancak, bazı sanıkların elde edilen delillerin yeterli olmadığı gerekçesiyle beraat ettiği belirtilmiştir. Temyiz istemleri reddedilen sanıklar hakkında verilen hükümler onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, suça ilişkin olarak 5237 sayılı TCK’nın 29/1, 4483 sayılı Kanun’un 10 ve 6136 sayılı Kanun’un 1. maddeleri yer almaktadır.

1. Ceza Dairesi 2013/3403 E. , 2015/89 K.

"İçtihat Metni"

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs etmek - İştirak halinde kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık

1- Müdahiller vekilinin temyize yetkisi bulunmadığından 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarına yönelik temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar .... ve ...’ün mağdurlar ..., ... ve ...’i kasten yaralama ile 6136 sayılı yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçlarının niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar ....,....., .... ve ..... hakkında elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak beraatlerine hükmedilmiş, incelenen dosyaya göre yerilen hükümlerde isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık ... ve ... müdafiilerinin bir sebebe dayanmayan, müdahiller vekilinin eksik incelemeye, beraat eden sanıklar yönünden sübuta ve sair nedenlere yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/01/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.