2. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/14866 Karar No: 2016/6510
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/14866 Esas 2016/6510 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2015/14866 E. , 2016/6510 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı erkeğe kusur olarak yüklenen sadakatsizlik eylemi kanıtlanamamış ise de; mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğu anlaşılmakla aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2- Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Boşanmaya sebep olan davalıdan kaynaklanan kusurlar, davacı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde değildir. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesindeki koşullar oluşmamıştır. O halde davacı kadın yararına manevi tazminat verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Toplanan delillere göre, davacı kadının çalıştığı iddia edilmiş, mahkemece bu yönde araştırma yapılmadan, kadın yararına yoksulluk nafakası takdir edilmiştir. Davacı kadının, işinin sürekli olup olmadığı, kendisini yoksulluktan kurtaracak miktarda ve düzenli gelire sahip olup olmadığı belirlenmeden Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşullarının oluşup oluşmadığı belirlenmeden yazılı şekilde eksik inceleme ile yoksulluk nafakası talebinin kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. 4- Velayet düzenlemesi yapılırken; göz önünde tutulması gereken temel ilke, çocuğun "üstün yararı" (Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme m. 3: Çocuk Haklarının Kullanılmasına ilişkin Avrupa Sözleşmesi m. l; TMK m. 339/1. 343/1. 346/1; Çocuk Koruma Kanunu m. 4/b) dır. Çocuğun üstün yararını belirlerken; onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişiminin sağlanması amacının gözetilmesi gereklidir. Ana ve babanın yararları; boşanmadaki kusurları, ahlaki değer yargıları, sosyal konumları gibi durumları, çocuğun üstün yararını etkilemediği ölçüde gözönünde tutulur. Mahkemece, velayet konusunda uzman bilirkişiden sosyal inceleme raporu alınarak ve idrak çağında bulunan 2004 doğumlu müşterek çocuk ..., bizzat dinlenip, görüşü alınarak, diğer müşterek çocuklar ... ve ... ile beraber velayetleri konusunda mahkemece deliller hep birlikle değerlendirilmek suretiyle düzenleme yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik inccleme ile hüküm kurulması da usul ve yasaya aykırı olup, hükmün bu yönde de bozulmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. , 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.31.03.2016 (Per.)