Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/845 Esas 2015/852 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şartları oluşmadığı halde sanık hakkında TCK.nın 110. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
26.11.2006 tarihli olay tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma fiiline kolluk görevlilerinin telkinleri sonucunda son verdikten sonra üzerinde bulunan adli emanette kayıtlı tabanca ile hedef gözetmeksizin belirsiz sayıda kişi yönünden tehlike oluşturacak şekilde havaya ateş etmeye devam etmesinin ayrıca TCK.nın 170/1-c maddesindeki suçu oluşturduğu ve yine sanığın tehdit suçundan da cezalandırılması istenen iddiannamede bu kısıma ilişkin anlatımın " ... tabancayı çıkararak havaya ateş ettiği ve tabancayı kızı mağdur İremnur"un kafasına dayayarak kızını evin önünde alıkoymak suretiyle hürriyetinden yoksun bıraktığı ve devamlı surette eşini tehdit ettiği ..." şeklinde olmasına karşılık dosya kapsamına göre sanığın silah kullanma eyleminin başlangıçta kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu kapsamında olup bu suçun nitelikli halini oluşturduğu anlaşılmakla bu hususta tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan sadece kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki vesayet ve kayyımlık yetkileri bakımından cezanın infazının tamamlanmasına kadar uygulanacağı gözetilmeden, 53/1-c maddesindeki hakların tamamının koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümlerindeki ""c bendinde düzenlenen haklardan da koşullu salıverilmesine kadar"" hükmünün çıkartılarak, yerine ""Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, kendi alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki vesayet ve kayyımlık yetkileri bakımından cezanın infazının tamamlanmasına kadar"" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.