Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1227 Esas 2016/3210 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1227
Karar No: 2016/3210
Karar Tarihi: 23.03.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1227 Esas 2016/3210 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacıların 2009 yılında Sulh Hukuk Mahkemesi'nde kazandığı bir davaya atıfta bulunarak, kararın ve yargılama masraflarının tenfiz edilmesi için dava açtığını belirtmiştir. Mahkeme, tenfiz şartlarının oluştuğunu gerekçe göstererek davayı kabul etmiştir. Ancak, davacıların hangi masraf tespit kararının tenfiz edildiğini açıklamadığı için karar davalı yararına bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- MÖHUK'un 54. maddesi: Tenfiz şartlarının varlığını belirler.

11. Hukuk Dairesi 2016/1227 E. , 2016/3210 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/10/2015 tarih ve 2015/289-2015/525 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, .... Bölge(Sulh Hukuk) Mahkemesi tarafından verilen 30.11.2009 tarih ve 4 C 1702/09 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararlarının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı vekili, dava dilekçesinde 1.533,52 EURO ve 850,40 EURO olmak üzere 2 adet masraf tespit kararının tenfizini isteyerek, dava dilekçesine 2 adet masraf tespit kararı eklemiş olup mahkemece, hangi masraf tespit kararının tenfizine karar verildiği açıklanmadan infazda tereddüt doğuracak şekilde yargılama masraf tespit "kararının" tenfizine şeklinde hüküm kurulması doğru olmadığından, kararın temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.