Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1096 Esas 2016/3207 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1096
Karar No: 2016/3207
Karar Tarihi: 23.03.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1096 Esas 2016/3207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararına göre, davacı vekili önceden verilen bir kararın kesinleştiğini öne sürerek, bu kararın tenfiz edilmesini talep etmiştir. Davalı vekili ise davanın reddini istemiştir. Mahkeme, tenfiz şartlarının oluştuğunu gerekçe göstererek davayı kabul etmiş, davalı vekili ise bu kararı temyiz etmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, davalı vekilinin itirazlarının reddedildiği ve kararın onandığı belirtilmiştir. Kanun maddesi olarak ise MÖHUK'un 54. maddesi gösterilmiştir. Bu madde, yabancı mahkeme kararlarının Türkiye'de tanınabilmesi için aranan şartları düzenlemektedir.

11. Hukuk Dairesi 2016/1096 E. , 2016/3207 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada..... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/10/2015 tarih ve 2015/382-2015/484 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili,.... Eyalet(Asliye Hukuk) Mahkemesi tarafından verilen 16.10.2008 tarih ve 7 O 446/07 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.