Çocuğunu kasten öldürmeye teşebbüs etmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5576 Esas 2015/79 Karar Sayılı İlamı

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğunu kasten öldürmeye teşebbüs etmek

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .......mağdur ....... yönelik eyleminin sübutu kabul, takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış; savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın aynı iş yerinde çalıştığı ...... ile yaşadığı ilişki sonucu hamile kaldığı, sanığın ....... ile evlenmek istemesine rağmen ailesinin rıza göstermediği, olay günü sanığın ailesiyle birlikte yaşadığı evin tuvaletine gittiği, burada aniden doğumun başladığı, sanığın yaşadığı doğum sancısı nedeniyle bağırdığı, evde bulunan annesinin, bağırma sesleri gelmesi üzerine sanığın bulunduğu tuvaletin kapısını açmaya çalıştığı ve sanığa ne oluyor diye seslendiği, bu sırada doğumun gerçekleştiği ve mağdur bebeğin tuvaletin zeminine düştüğü, annesinin kapıyı çalması ve kendisine seslenmesi üzerine telaşa kapılan sanığın, tuvaletin zeminine düşen mağduru alarak saklamak amacıyla tuvaletin havalandırma camının kenarına koymaya çalıştığı, ancak doğumun etkisiyle sanığın takatsiz oluşu, yaşadığı panik ve korku ve mağdurun kanlı ve ıslak olması nedeniyle oluşan kayganlık sonucu, mağdurun sanığın ellerinden kayarak boşluğa düştüğü ve yaralandığı, daha sonra hastaneye götürülen mağdurun tedavisinin yapıldığı, başta sanığın aksi sabit olmayan savunması olmak üzere dosya kapsamından anlaşıldığından, eyleminin 5237 sayılı TCK"nin 89/2, a-e ve 22. maddeleri uyarınca taksirle yaralama suçu kapsamında olduğu gözetilmeden, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten öldürme suçuna teşebbüsten hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 20/01/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.