Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/10953 Esas 2015/12977 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10953
Karar No: 2015/12977
Karar Tarihi: 08.06.2015

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/10953 Esas 2015/12977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, ilk sigortalılık başlangıcının 01/08/1984 olduğunun tespit edilmesini istemiştir. Mahkeme, isteğin kısmen kabulüne karar verdi fakat gerekçeli kararda davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 01.04.1984 olduğu yazılmıştır. Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Bu yanlışlığı gidermek için İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır ve hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri belirtilmemiştir.

21. Hukuk Dairesi 2015/10953 E. , 2015/12977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, ilk sigortalılık başlangıcının 01/08/1984 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının.. Rant sigortasına giriş tarihini olan 01.08.1984 tarihinin .. "de sigortalılık başlangıç tarihi kabul edilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, duruşmanın 10.11.2014 günlü oturumunda tefhim edilen kısa karar ile "Davacı ..."ın ..sigorta başlangıç tarihinin Alman Rant sigortasına giriş tarihi olan 01.08.1984 tarihi olduğunun tespitine" karar verilmiş ise de gerekçeli kararda davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 01.04.1984 olarak belirtildiği anlaşılmaktadır.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa kısa karar ile gerekçeli kararın aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.04.1992 günü ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazların kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 08/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.