Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/2924 Esas 2016/3200 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

.... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/07/2015 tarih ve 2015/407-2015/408 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati haciz talep eden (alacaklı) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati haciz talep eden vekili, müvekkilinin borçlu şirketten hacze konu konşimentolar ve faturalar nedeniyle 453.793,81 TL alacağının bulunduğunu, borçlunun mallarını kaçırma ve gizleme şüphesinin bulunduğunu ileri sürerek, ihtiyati haciz talebinde bulunmuştur.
Mahkemece, ihtiyati haciz talep dayanağının faturalar olduğu, faturaların tek başına alacağın varlığını ve muacceliyeti ihtiva etmediği, alacağın varlığının yargılamayı gerektirdiği gerekçesi ile ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı ihtiyati haciz talep eden (alacaklı) vekili temyiz etmiştir.
Talep, ardiye ücretinden kaynaklanan faturalı alacağa dayalı ihtiyati haciz istemine ilişkindir. Talep eden, talep dilekçesi ekinde sunduğu fatura, konşimento, özet beyanı, sahaya alınma fişi ve ihtarname ile alacağını yaklaşık olarak ispat etmiş sayılacağından İİK 257 ve devamı maddelerini gözönüne almak suretiyle ihtiyati hacze karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ihtiyati haciz talep eden (alacaklı) vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün ihtiyati haciz talep eden yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.