Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9972 Esas 2018/3841 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu üç kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde eksik cezaya hükmolunması;
2-Katılan ... için Ankara Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 17/07/2013 tarihli doktor raporunda Trafik kazası sonucu başvurduğu, göğüste ağrı, göğüste yer yer hiperemik alanlar olduğu, sistem muayenelerinin doğal olduğu, tetkik istendiği, tetkik sonuçlarının tıbbi evrak içerisinde bulunmadığı görüldüğünden: kesin raporunun tedavisinin yapıldığı Ankara Numune Eğitim Araştırma Hastanesinden adı geçene ait hasta müşahade dosyası ve olay tarihli grafileri ile bu grafilere ait radyoloji raporlarının temin edilerek gönderilmesinden sonra verileceğini yönelik kaydın bulunduğu ancak katılanın raporunun kesinleştirilmediği anlaşılmakla, katılanın kati raporları alınıp sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken geçici rapor doğrultusunda eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup , katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.