Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
Suç :Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm :Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785 esas, 2012/101 karar sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin karar, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğundan; infaza verilen 18.12.2007 tarihli 2007/101 esas ve 2007/530 karar sayılı karara karşı başvurulacak kanun yolunun "temyiz" yerine "itiraz" olarak yazılması suretiyle kanun yolunun yanıltıcı biçimde gösterildiğine ve bu nedenle 18.12.2007 tarihli 2007/101 esas ve 2007/530 karar sayılı kararın kesinleşmediğine, denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeni ile mahkemesince verilen 27.10.2008 tarihli, 2008/220 esas ve 2008/545 karar sayılı kararların hukuki değerden yoksun olduğuna ilişkin tebliğnamedeki düşünce benimsenmeyerek, 27.10.2008 tarihli 2008/220 esas ve 2008/545 karar sayılı hükme yönelik inceleme yapılmıştır.
Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan sanık hakkında 27.10.2008 tarihindeki mahkûmiyet kararından inceleme tarihine kadar zamanaşımını kesen başkaca bir işlemin yapılmadığı ve 5237 sayılı TCK"nın 66/1 (e)-2. maddesinde öngörülen 5 yıl 4 aylık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.