Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/20376 Esas 2016/202 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20376
Karar No: 2016/202
Karar Tarihi: 13.01.2016

Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/20376 Esas 2016/202 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesinin 02/06/2011 tarihli ve 2011/45 esas, 2011/426 sayılı kararı, mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuklar hakkında ayrı ayrı 1.320.000 TL ve 1.600,00 TL adli para cezaları verilmesine karar vermiştir. Ancak Yargıtay 13. Ceza Dairesi, sanıkların suçunu kanıtlayacak yeterli ve inandırıcı kanıt olmadığı gerekçesiyle bu kararı bozmuştur. Buna göre, karar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi gereğince bozulmuş, suça sürüklenen çocuklar beraat etmiş ve verilen ceza kaldırılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 31/3'tür.

23. Ceza Dairesi 2015/20376 E. , 2016/202 K.
"İçtihat Metni"

Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuklar ... ve ...’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 31/3, maddeleri uyarınca ayrı ayrı 1.320.000 TL ve 1.600,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesinin 02/06/2011 tarihli ve 2011/45 esas, 2011/426 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 08/07/2015 gün ve 14348/45802 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/09/2015 gün ve 2015/261537 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteminde;
Dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulmuş ise de; Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 29/04/2014 tarihli ve 2013/15657 esas, 2014/15246 sayılı kararında da belirtildiği üzere “ Sanıkların üzerlerine atılı suçu işlediğine ilişkin diğer sanık Mehmet Ergün’ün suç atma niteliğinde kalan anlatımı dışında hükümlülüğüne yeterli, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, beraatleri yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi “ şeklindeki hükmü nazara alındığında, yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesi"nin 02/06/2011 tarihli ve 2011/45 Esas, 2011/426 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak suça sürüklenen çocukların atılı suçtan BERAATLERİNE, suça sürüklenen çocuklar hakkında VERİLEN CEZANIN KALDIRILMASINA, dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.