MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında 2005 takvim yılında sahte fatura kullandığı iddiası ile açılan kamu davasında, sahte fatura kullanma suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanun"a göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, dosya içerisinde faturaların bulunmadığının anlaşılması karşısında, 2005 takvim yılında kullandığı iddia olunan sahte faturaların dava zamanaşımı yönünden önemli olduğu da nazara alınarak, suça konu faturaların asılları veya onaylı suretleri dosya içerisine konulup incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre;
a) Aynı şirket kapsamında aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte fatura kullanma eyleminin ayrı suçları değil zincirleme şekilde işlenmiş sahte fatura kullanma suçunu oluşturacağı gözetilerek; Uyap üzerinden yapılan incelemede sanık hakkında, Antalya 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2011 tarih ve 2009/1149 Esas, 2011/64 Karar sayılı dosyasında, sanığın aynı şirket kapsamında kullandığı başka faturalardan dolayı 2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın 03.05.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; belirtilen dava dosyası getirtilip zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının bulunup bulunmadığı tartışılarak, kesinleşmiş hükmün zincirleme suç kapsamında kaldığının anlaşılması halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/03/2016 tarih, 2014/847 Esas ve 2016/128 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezanın mahsup edilmesi gerektiğinin dikkate alınmaması,
b)Suça konu faturaların 2005 takvim yılında kurumlar vergisinde kullanılması nedeniyle gerekçeli karar başlığına suç tarihinin 16.04.2006 yerine 25.12.2005 olarak yazılması,
c)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.