Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5770 Esas 2015/50 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5770
Karar No: 2015/50
Karar Tarihi: 20.01.2015

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5770 Esas 2015/50 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, kasten yaralama suçunun sanığın suçu işlediğini kabul ederek cezalandırılmasına karar vermiştir. Sanığın savunması reddedilmiş ve hükümde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir. Hak yoksunluğuna ilişkin kanun maddesi uygulanırken altsoyu ile diğer kişiler arasında ayrım yapılmaması yasalara aykırı olsa da bu durum yeniden yargılama gerektirmemektedir. Bu nedenle, sanığın hak yoksunluğu kararı düzeltilerek CMUK'nun 322. maddesine dayanılarak onaylanmıştır.
Detaylı kanun maddeleri:
- Kasten yaralama suçu: Türk Ceza Kanunu'nun 86. maddesi
- Hak yoksunluğuna ilişkin kanun maddesi: Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- CMUK'nun 322. maddesi: Hükümlerin düzeltilmesi hakkında kanun maddesi

1. Ceza Dairesi 2013/5770 E. , 2015/50 K.

"İçtihat Metni"

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin fazla ceza verildiğine, haksız tahrike, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Hak yoksunluğuna ilişkin 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanması sırasında 53/1-c maddesindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından kısıtlılık süresinin belirlenmesinde kendi alt soyu ile diğer kişiler yönünden bir ayrım yapılmaması yasaya aykırı ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin "sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 1-c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 20/01/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.