Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/8521 Esas 2016/3192 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/03/2015 tarih ve 2014/565-2015/176 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı banka vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından münferiden temsil ve ilzama yetkili kılınan, ayrıca genel vekaletname ile yetkilendirilen ...."un şahsi bir borcu sebebiyle aleyhine yapılan icra takibinde tehiri icra kararı alabilmek için müvekkilinin davalı banka nezdinde bulunan hesabına rehin koydurmak suretiyle davalı bankadan teminat mektubu aldığını, davalının gerekli özeni göstermeyerek müvekkilinin zararına yol açtığını ileri sürerek, 210.000 TL tutarındaki rehin şerhi ile blokenin kaldırılması sureti ile müvekkilinin tasarrufunun sağlanmasını talep etmiş, yargılama aşamasında talebini ıslah ederek 210.000 TL"nin el koyma tarihinden itibaren işleyen ..."nın kısa vadeli işlemlere uyguladığı en yüksek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı banka vekili, müvekkilinin rehin sözleşmesini imza sirkülerine istinaden gerçekleştirdiğini, kendisine kusur izafe edilemeyeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bankaların güven kurumu olarak faaliyet gösterdikleri ve objektif özen yükümlülüğünün yerine getirilmemesinden kaynaklanan hafif kusurlarından dahi sorumlu oldukları, .... tarafından rehin sözleşmesinin davacı üniversiteyi vekaleten imzalandığı ancak vekaletname içeriğinde böyle sözleşme yapma yetkisinin bulunmadığı, davalı bankanın ...."ın üniversiteyi kendi şahsi borcu için borçlandırdığını bile bile böyle bir sözleşmeyi yapmaması gerektiği gerekçesi ile 210.000 TL"nin teminat mektubunun nakde çevrildiği 13/05/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı banka temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı banka vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı Banka vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10.758,83 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.