Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/13151 Esas 2018/7241 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının sevk ve idaresinde bulunan araçla 12/05/2007 tarihinde müvekkiline çarparak yaralamalı trafik kazasına neden olduğunu, müvekkilinin kaza tarihinde 71 yaşında olup ihtiyaçlarını tek başına görebilecek sağlığa sahip bir insan olduğunu ancak şu an fiziki destek olmadan hiçbir ihtiyacını göremediğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 4.500,00 TL maddi tazminatın ve 10.000,00 TL manevi tazminatın işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, kusursuz olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, tedavi giderleri ve yol masrafları ile ilgili olarak 1.408,13 TL olarak hesaplanan maddi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 5.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"un 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup dahili davalı aleyhine hükmedilen 1.408,13 TL maddi tazminat yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı
Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere,oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur durumunun hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olay tarihi, kusur durumu, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nın 47.maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunmasına göre, davalının yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin, aleyhine hükmedilen maddi tazminata ilişkin kısım yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 189,80 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 17.7.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.