MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 23.02.2018 gün ve 2014-386/162 sayılı kararı bozan Daire"nin 08.01.2020 gün ve 2018-5038/148 sayılı kararı aleyhinde asıl davada davacı ... vekili, davacı ... vekili, davacı ... vekili, davacı ... ..., davacı ..., davacı ... tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin % 46 oranında hissedarı bulunduğu davalı şirkete ait otelin, şirketin eski ve yeni yöneticileri olan davalılarca diğer davalı ..."a geçerli bir yönetim kurulu kararı olmaksızın ve muvazaalı bir biçimde satıldığını ileri sürerek, davalı ... adına olan tapu kaydının iptali ile davalı şirket adına tescilini, birleşen davada ise 14.03.2003 tarihinde usulsüz olarak yapılan satıştan sonra toplanan 30.07.2003 tarihli olağanüstü genel kurulda, müvekkilinin muhalefetine rağmen satışa onay kararı alındığını, kararın oybirliğine dayanmadığından yok hükmünde olduğunu, TTK’nın 388. maddesinin gözetilmediğini ileri sürerek, anılan genel kurulun 3 nolu kararının iptalini istemiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, birleşen dava kesinleştiğinden yeniden karar tesis edilmesine yer olmadığına, asıl davada davalı ... yönünden HMK"nın 125. maddesi nazara alınarak karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... dışındaki davalılara yönelik davanın kabulüne, anılan taşınmazın tapusunun iptaline dair verilen karar asıl ve birleşen davada davalı şirket vekili ile asıl davada davalı ... vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez asıl davada davacı ... vekili, davacı ... vekili, davacı ... vekili, davacı ... ..., davacı ..., davacı ... karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, asıl davada davacı ... vekili, ... vekili, ... vekili, ......, ... ve ..."ın HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteklerinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl davada davacı ... vekili, davacı ... vekili, ... vekili, ......, ... ve ..."ın karar düzeltme isteklerinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 10,30 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacılar ..., ..., ..., ......, ... ve ..."dan ayrı ayrı alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 18/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.