Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2268 Esas 2020/4338 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2268
Karar No: 2020/4338
Karar Tarihi: 16.12.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2268 Esas 2020/4338 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketler ile müvekkili arasında hizmet alım sözleşmesi bulunmaktadır. Bu sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin dava sonucunda müvekkil lehine aldığı işçilik alacaklarına ilişkin ödeme müvekkil tarafından yapılmıştır. Davacı tarafından yapılan ödemenin davalılardan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir. Mahkeme, davalı şirketlerin kamu tüzel kişiliğinden sayılmayacağı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Temyiz itirazları reddedilen karar, 6772 sayılı kanun kapsamında çalışan kamu işçilerine ilave tediye yapılmasına ilişkin düzenlemeye de değinmiştir.
6772 sayılı Kanun, Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nde çalışan işçilere ilave tediye yapılması hakkında düzenlemeler içermektedir. Kanun, devlet ve ona bağlı müesseselerde çalışan işçileri kapsar. Bu kapsamda, mahkeme kararında davalı şirketlerin kamu tüzel kişiliği sayılmamasının nedeni anlaşılabilir.

23. Hukuk Dairesi 2019/2268 E. , 2020/4338 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirketler arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının/davalıların sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalılardan/davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili işçinin ücretlerinden davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; devlet tarafından yasa ve yasanın verdiği yetki ile idari işlemle kurulan ve kurumsal yetki ve ayrıcalıklardan yararlanan kamu tüzel kişilikleri ve bunlara bağlı kuruluşlarda iş sözleşmesi ile çalışanlara ilave tediye ücreti ödenmesi ile ilgili düzenleme yapıldığı, davalı şirketlerin 6772 sayılı "" Devlet ve ona bağlı müesseselerde çalışan işçilere ilave tediye yapılması hakkındaki kanun"" kapsamında sayılan kamu tüzel kişilerinden sayılamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 2547 Sayılı Yasa"nın 56. maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 16.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.