Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27778 Esas 2014/15795 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/27778
Karar No: 2014/15795
Karar Tarihi: 16.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27778 Esas 2014/15795 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 3. Ceza Dairesi tarafından onanan bir kararda, katılan sanık vekilinin yasal süreden sonra verdiği dilekçe kabul edilmediği için temyiz istemine yer verilmediği belirtilmiştir. Ayrıca sanık müdafiinin temyiz istemi de reddedilmiştir. Kararda, sanık hakkında kurulan hükümlerin kesin nitelikte olduğu ve temyiz kabiliyetinin bulunmadığı ifade edilmiştir. Sanığın yaralama eylemi nedeniyle kurulan hükümde eksik ceza tayin edildiği belirtilirken, kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde ile 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e ve 87/1-d maddelerinin uygulanması gerektiği vurgulanmıştır.

3. Ceza Dairesi 2013/27778 E. , 2014/15795 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair,

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Katılan sanık ... müdafiinin 03.11.2011 tarihinde yüzünde tefhim edilen hükme karşı 03.11.2011 tarihli süre tutum dilekçesini "sanık müdafii"sıfatıyla verdiği, 21.02.2012 tarihinde "katılan sanık müdafii" sıfatıyla verdiği dilekçenin yasal süreden sonra olduğu anlaşılmakla; katılan vekili sıfatıyla sanıklar Kurban, Naci, Muharrem haklarında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin 1412 sayılı yasanın 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık ... müdafiinin, sanık hakkında katılan ..."ye yönelik yaralama eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
3) Katılan ... vekilinin, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Katılan sanık sıfatına sahip Kurban müdafinin, 04.11.2011 tarihli dilekçesiyle sanık ... hakkında kurulan hükmü katılan vekili sıfatıyla temyiz etmesinden sonra, 11.11.2013 havale tarihli dilekçesiyle sanık aleyhine yaptığı temyiz itirazından vazgeçtiklerini bildirmesi karşısında, temyizen incelenmesine yer olmadığına,
4) Sanık ... müdafiinin, sanık hakkında katılan ..."a yönelik yaralama eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığın bıçak ile katılan ..."ı duyulardan veya organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ve hayati tehlikeye neden olacak şekilde yaralamasından dolayı temel cezanın asgari hadden uzaklaşarak belirlenmesi gerektiği ayrıca 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e ve 87/1-d maddelerinin uygulanması sonucu bulunacak cezasının aynı yasanın 87/1-son maddesi uyarınca 5 yıla çıkarılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı ONANMASINA, 16.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.