18. Ceza Dairesi 2018/3195 E. , 2018/9597 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede
A- Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, TCK"nın 6. maddesi gereğince silahtan sayılan sandalyeyle direnmesine rağmen TCK"nın 265/4. maddesi uygulanmamış ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak,
1-Sanığın, infaz koruma görevlilerine karşı olan eylemlerinin bir bütün halinde TCK’nın 265/1, 43. maddelerine uyan görevi yaptırmamak için direnme, kurum doktoru olan mağdur ...,...’a yönelik eyleminin ise görevini engellemeye yönelik olmaması nedeniyle tehdit suçlarını oluşturmasına karşın, olayda tehdit suçu yönünden uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 43. maddesinin tatbiki suretiyle fazla ceza tayini,
2- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde, TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sırasında yapılan hesap hatası sonucunda hapis cezasının 1 yıl 13 ay yerine 2 yıl 1 ay olarak fazla belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz iddiaları yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye isteme kısmen uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tehdit suçundan kurulan hükümde TCK"nın 43. maddesinin uygulanmasına dair kısmın çıkarılarak sonuç hapis cezasının “ 1 yıl 8 aya ”, görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde ise sonuç hapis cezasının “ 1 yıl 13 aya” indirilmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
a- TCK"nın 125. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırının 2 yıl olmasına rağmen, temel cezanın 3 yıl olarak ve aynı kanunun 62. maddesinin uygulanması sırasında yapılan hesap hatası sonucunda da netice hapis cezasının 2 yıl 13 ay 15 gün yerine 3 yıl 4 ay olarak fazla belirlenmesi,
b- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hüküm, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... ,..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/06/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
