Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/2053 Esas 2020/2109 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2053
Karar No: 2020/2109
Karar Tarihi: 25.02.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/2053 Esas 2020/2109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir aracın tek taraflı kaza yapması sonucu oluşan hasar nedeniyle kasko bedelinin tahsiliyle ilgilidir. Davacı, aracın sürücüsünün tespit edilemediğini ancak kaza anında aracı kullanmakta olduğu belirtilen tanık beyanlarına dayanarak davalı şirketten kasko bedelinin tahsilini talep etmiştir. Davalı ise, sürücünün alkollü olduğunu ve taleplerin teminat kapsamında olmadığını ileri sürerek davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, Sulh Ceza Mahkemesinde sürücünün alkollü olarak araç kullandığına dair verilen cezanın ve tanık beyanlarının bulunması nedeniyle davacının iddiasını ispat edemediğine karar vererek davanın reddine hükmetmiştir. Temyiz üzerine Yargıtay, dosyanın bozulması yönünde karar vermiş ve tekrar yapılan yargılama sonucunda, davacının tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kararda, kasko sigortası ve kazalara ilişkin hükümlerle birlikte özellikle davacının ispat yükü ve delil değerlendirmesi konularına yer verilmiştir. Ayrıca, Sulh Ceza Mahkemesince verilen cezanın ve tanık beyanlarının delil değeri ve kasko poliçesi kapsamındaki taleplerin sınırları hususlarına da değinilmiştir.
Kanun maddeleri:
Taraflar arasındaki hukuki ili

17. Hukuk Dairesi 2018/2053 E. , 2020/2109 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkiline ait davalı şirkete kasko poliçesi ile sigortalı aracın tek taraflı karıştığı kaza sonucu ağır hasarlandığını, sürücüsünün tespit edilemediğini fakat aracı kiralan ..."nın tanık beyanlarından kaza anında aracı kullandığının anlaşıldığını belirterek aracın kasko bedeli olan 13.000,00 TL "nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, talebin sürücünün alkollü olması nedeniyle teminat dışı bulunduğunu, davacı yanın taleplerinin teminat kapsamında bulunmaması nedeniyle davanın reddine, karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporu ve Yargıtay 17.Hukuk Dairesi 2015/256Esas-2016/4678 karar sayılı 13/04/2016 günlü bozma kararına uyularak Sulh Ceza Mahkemesinde ..."a alkollü bir şekilde araç kullanarak trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan ceza verildiği, Sulh Ceza dosyasında dinlenen tanık beyanlarına göre ..."ın alkollü olduğu ve kazadan sonra kaza mahallini terkettiği, karakola 2 gün sonra başvurduğu, sürücünün olay yerini terkinin kimliğinin ve alkollü olduğunun saptanmasını önlemeye yönelik olduğu, bu nedenle ispat yükü kendisine düşen davacının sürücünün kaza esnasında alkollü olmadığını ve zararın poliçe teminatı kapsamında kaldığını ispat edemediği anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiş hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisinde, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 18,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.