MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar kat mülkiyeti kurulu 50 parsel sayılı taşınmazda bulunan ... Apartmanının 1, 2, 3, 4, 24, 25, 26 nolu bağımsız bölümlerin maliki olduklarını, binanın ön bahçesinin 15.02.1974 tarihli yönetim planı, 09.03.1990 ve 01.06.1992 tarihli yönetim planı tadili ile kendilerine ait dükkanlara tahsis edilerek tapuya şerh edildiğini, aynı apartmandaki 27 nolu bağımsız bölümün maliki olan davalı ... ile ... Otomotiv Şirketinin, ... Vakfiyesine ait olup davalı Vakıflar Genel Müdürlüğünce idare edilen komşu 6 parsel sayılı taşınmazı da işgal ederek ... apartmanının ön bahçesine doğru duvar ve bina yapmak, kazık çakmak ve otomobil koymak suretiyle müdahale ettiklerini, 29.05.2008 tarihli ihtarname ile dava konusu yerdeki müdahalelerini sonlandırmalarını bildirdikleri halde sonuç alamadıklarını ileri sürerek elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisile karar verilmesini istemişler, yargılama sırasında kat mülkiyeti kurulu taşınmazda ortak yere elatmanın önlenmesi ve yıkım istekleri eldeki dava dosyasından tefrik edilmiştir.
Davalılar ... ve ... Otomotiv Şirketi, apartmanın ortak kullanım alanı olan ön bahçenin Kat Malikleri Kurulunca apartmanın altında yer alan 1, 2, 3, 4, 24, 25, 26 ve 27 nolu bağımsız bölümler tahsis edildiğini, kendilerininde 27 nolu bağımsız bölümün maliki olduklarını, Vakıflar İdaresine ait 6 nolu parselde ise kiracı konumunda olduklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Davalı Vakıflar Genel Müdürlüğü, davalı ..."in kendilerine ait olan 6 parsel sayılı taşınmazı kiralamak suretiyle kullandığını, kendilerine husumetin yöneltilemeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ün raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; tarafların temyiz itirazları yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 6.20."şer TL bakiye onama harçlarının davacılardan ve davalıdan ayrı ayrı alınmasına, 03.05.2017 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(Muhalif) (Muhalif)


- KARŞI OY -


Dava, davacı kat malikleri tarafından yine kat malikleri ve üçüncü kişi aleyhine asliye hukuk mahkemesinde açılmış müdahalenin meni, yıkım ve ecrimisil talebine ilişkindir.
Mahkemece; kat maliklerinden olan davalı aleyhine açılan müdahalenin meni ve yıkım talebi açısından dosya tefrik edilerek görevsizlikle sulh hukuk mahkemesine gönderilmiş, ecrimisil talebi yönünden ve üçüncü kişi konumundaki davalı Vakıflar idaresi ve onun kiracısı olan davalılar aleyhine açılan davalar açısından yargılamaya devam edilerek davanın ispatlanamadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Sayın çoğunluk kararın onanması görüşündedir.
Çoğunluk ile uzlaşamadığımız husus; kat mülkiyetine tabi alan hakkında açılan ecrimisile ilişkin davada görevli mahkemenin hangi mahkeme olduğudur.
Çözümlenmesi gereken husus; somut uyuşmazlıktaki kat maliki olan davalı aleyhine açılan ecrimisil talebi açısından Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek 1. maddesinin uygulanmasının mümkün olup olmadığı, bir başka ifadeyle bu uyuşmazlığın sulh hukuk mahkemesinde mi, yoksa genel hükümlere göre asliye hukuk mahkemesinde mi görüleceği noktasında düğümlenmektedir.
Bir uyuşmazlığın çözümünde hangi mahkemenin görevli olduğunun tespiti tamamen usuli bir meseledir. O nedenle görevli mahkemeyi belirlerken bakacağımız ilk kanun Hukuk Muhakemeleri Kanunudur. 6100 Sayılı Yasanın 2. maddesi asliye hukuk mahkemelerinin, 4. Maddesi de sulh hukuk mahkemelerinin görev alanını belirlemiştir. 4. Maddenin (ç) bendi “Bu Kanun ile diğer kanunların, sulh hukuk mahkemesi veya sulh hukuk hakimini görevlendirdiği davaları, görürler.” şeklindedir. Yani sulh hukuk mahkemesinin görev alanını belirlerken ya HMK ya bakacağız, ya da başka özel yasalarda sulh hukuk mahkemesine verilmiş bir görev olup olmadığına bakacağız.
Bu noktada 634 Sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek 1. maddesine baktığımızda “ Bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlık sulh mahkemelerinde çözümlenir.” şeklinde olduğunu görmekteyiz.
Göreve ilişkin bu özel düzenleme karşısında somut uyuşmazlığın Kat Mülkiyeti Kanunu’ndan kaynaklanıp kaynaklanmadığının tespiti bizi çözüme götürecektir.
634 Sayılı Yasayla, bu yasa kapsamına giren uyuşmazlıklar tadadi olarak sayılmamıştır. Bir uyuşmazlığın bu yasa kapsamına girip girmediğinin tespitinde, gerek doktrinde gerekse yargısal içtihatlarda bazı ölçütler getirilmiştir. Bunlar: 1- Davacı kat maliki olmalı, 2- Davalı kat maliki olmalı, 3- Uyuşmazlık konusu yer ortak alan olmalıdır. Elimizdeki uyuşmazlıkta kat maliki olan davalı açısından bu üç kriterin de bulunduğu açıktır.
Diğer yandan aynı yasanın 19. Maddesi” Ana gayrimenkulün bakımı, korunması ve zarardan sorumluluk” başlığıyla düzenlenmiş son fıkrasında “Her kat maliki ana gayrimenkule ve diğer bağımsız bölümlere, kusuru ile verdiği zarardan dolayı diğer kat maliklerine karşı sorumludur” hükmünü getirmiştir. Ecrimisilin ise taşınmazın kullanılamamasından doğan zararın bir çeşit karşılanması olduğu bilinmektedir. Bu nedenle dahi ortak alana verilen zararın giderilmesi mezkur kanun kapsamında kalmaktadır.
Yüksek daire, ortak alana müdahalenin meni davasında sulh hukuk mahkemesinin görevli olduğunu kabul ettiği gibi, aynı uyuşmazlığın sonucu ve zararının giderim şekli olan ecrimisil davasında sulh hukuk mahkemesini görevli sayan emsal kararı bulunmaktadır. Sayın çoğunluk uyuşmazlıklardan birini (müdahalenin meni) “her türlü uyuşmazlık” kapsamında görürken diğerini(ecrimisil) hiçbir hukuki gerekçe göstermeden Ek.1. madde kapsamı dışında tutmasının kabulü mümkün değildir.
Sonuç itibariyle; eğer 634 Sayılı Yasa hangi uyuşmazlıkların bu kanun kapsamında kaldığını tek tek saysaydı ve ecrimisile ilişkin uyuşmazlık bunun dışında kalsaydı veya HMK 4/ ç. maddesi özel yasalara yollama yapmasaydı şüphesiz sayın çoğunluğun onama kararı doğru olurdu. Ne var ki somut uyuşmazlıkta el atmanın önlenmesi ile birlikte talep edilen ecrimisile ilişkin uyuşmazlığın da ek. 1. madde kapsamında kaldığı açıkça anlaşılmakla kat maliki olan davalılar aleyhine açılan ecrimisil alacağına ilişkin uyuşmazlığın çözümünde sulh hukuk mahkemesinin görevli olduğu, bu nedenle yerel mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyoruz.










31.40. -O 31.40. -O
25.20. -P 25.20. -P
6.20.-TL 6.20.-TL